Üretici Kalmayacak

Ülkede önemli bir kriz var, kim aksini iddia ederse etsin. Aslın bu bir kriz değil, yeni ekonomik yaşam tarzımız...

Rahip Brunson krizi olarak da  kamuoyuna sunulan devalüasyon ile Türki Lirası büyük bir kayıp yaşadı. Üretimi ithalata dayanan tüm sektörler zarar gördü ki hemen her sektör de ithal mal kullanmakta. Okuduğunuz bu derginin kağıt maliyeti dahi bu krizden etkilendi. Çünkü bizim ekonomimiz bu kadar. Ve bu kadarlık ekonomi ile halk hızla fakirleşti. Alım gücü düştü, işsizlik rekor seviyelere ulaştı. Oluşan yeni istihdamın da en önemli sebebi daha ucuz işçilik!

Ulaşım sektörü de bu krizden nasibini aldı. Artan maliyetler toplu ulaşım esnafının alım gücünü düşürdü. Buna karşın siyasi söylemlerle ulaşım bir oy rantı haline geldi. Alınması gereken zamlar ve destekler sunulmadı. Artan döviz ise yeni araç fiyatlarını haddinden fazla yükseltti.

Bugün Türkiye otobüs ülkesiyken artık otobüs mezarlığına dönmeye başladı. Araç değişimleri tamamen durdu denilecek düzeyde. Halk otobüs satışı tarihinin en kötü döneminde hem de kredi ve KDV indirimlerine rağmen. Şehirlerarası otobüsler ise dökülüyor. Filolar gün geçtikçe daha da eskiyor. Servis araçlarını hele hiç konuşmaya gerek yok. Geçen gün araç yaşları yükselmekte ve yollarda “Allah’a Emanet” gitmekteler.

Kimse eski araçla hizmet sunmak istemez. Ama yenisini almak artık hayal olduysa ne yapsın esnaf. Bu değişim rakamları ile peki üretici ve bayiler ne yapacak?

Dimi ekonomimiz çok iyi bize bir şey olmaz!