Bir otobüs fuarını daha geride bıraktık ve teknolojik gelişimin ardında kalan bu sektörün hali daha da belirginleşti. Geleceğin araçları olarak düşünülen elektrikli otobüsler aslında artık yollarda. Birkaç yıla kadarsa tek üretim modeli olarak müşteriye sunulacak. Peki sektör buna ne kadar hazır?
Türkiye’de otobüs hizmeti sunan kamu ve özel işletmelerden oldukça yoğun bir katılım oldu fuara. Birçok katılımcı “aaa ne kadar güzel” diyerek baktı otobüslere. Peki bu yeni araçlara kaç kamu kuruluşu uyumlu? Zaten bireysel taşımacıyı hiç katmıyorum konuya. Geleceğin teknolojisine şehirlerimiz uyumlu mu? İhtiyaçlarımıza çözüm mü sunacak, yeni ihtiyaçlar mı doğuracak? Bu konuda şuana kadar hiçbir belediye ve kamu kuruluşunun çalışma yaptığını görmedik. Herkes pembe hayallerde, elektrikli otobüsler gelecek ve yakıt maliyeti düşecek. Hatların kaçı buna uygun yolcu yoğunlukları ve araç yapıları şehirlere uyarlanabilir mi? Elektrik alt yapıları müsait mi? Hele ki yolculuk gelirleri ile bu pahalı sistemleri alma imkanı var mı? Bu dönüşüm mazotlu eski araçlara batarya takmaya benzemez.
Mesela yanan elektrikli araçları görüyoruz son dönemde. Özellikle nemli ve sıcak iklim kuşaklarında. İçinde 100 ve üzeri yolcu olan bir otobüsün bataryalardan kaynaklı yanma ihtimali nedir? Bu konularda araştırma yapıyor mu kurumlarımız? Acaba hangi koşullara dikkat edilmeli? Bu dönüşümde “kervan yolda dizilir” anlayışından uzak durulmalı. Dizel bir araç alev alsa da tahliye süreci var. Oysa bir trafo misali gezen bu araçlar için bu imkan var mı?
Değişime set olmak için yazılmış bir yazı değil. Değişime hazır olmadığımızın ifadesidir. Otobüsleri hayranlıkla izlemekle olmuyor değişime adım atmak. Mühim bir durumdan bahsediyoruz. Sadece bir süreliğine atanan isimlere süreci emanet etmek hata olur. Bu konuda başta devletimiz devamında ise belediyeler radikal bir çalışma süreci başlatmalı.
Facebook Yorum
Yorum Yazın