Yine bir seçim sürecini geride bıraktık, başkan adayları halkın içinden sıyrılarak konaklarına yerleşti. Kimi belediye konağına kimi ise kendi konağına. Halka seçim öncesi evladı kadar yakın olma gayesi güden başkan adayları verdikleri vaatlerin yüzde kaçını hayata geçirecek hep birlikte göreceğiz.
86 milyon insanımız 81 farklı şehirde yaşıyor. Neredeyse günlük belki de her 4 kişiden biri toplu taşıma araçları ile ulaşım sağlıyor. Yani halka ilk hizmet durağıdır otobüsler. Vatandaşın oyunu ucuz siyaset ile toplama gayesi güden bu zamana kadar ki belediye başkanları ile otobüs filoları dökülmüş, yaşlanmış durumdadır. Parasıyla binene yapılan en büyük bu haksızlık kimsenin gündeminde değildir. 60 yaşına kadar öğrenci kartı kullanımı kimse tarafından sorgulanmıyor. Peki hakkı kadarını verip böylesi rezil bir hizmet sunulan tam bilet yolcusuna yapılan haksızlığı kim giderecek? Eğer böyle kurnazlık ile ucuz taşıma özendirilirse çok büyük toplumsal sorunlara öncülük edecek dürtülere zemin hazırlanır. Gaye ucuz taşıma ise devlet yahut belediyeler gerekli bütçeyi sağlasın. Sadece kurnazlık yapan değil herkes bu haktan yararlansın.
Ucuz ulaşımın tek artısı eğitim seviyemizin yükselmesi. Tüm ülke açık öğretime kayıtlı, belki de nüfusa oranla en çok öğrenci olan ülke olmuşuzdur. Otobüsler yanıyor, dökülüyor, servise çıkamıyor ama kimse bunu sorgulamıyor. Ucuzlukta değil artık kalitede yarış başlasın. İnsan hayatı ucuzlukta yarışacak kadar değersiz olmamalı. Bu araçlar Antalya’dan İstanbul’a domates değil, insan taşıyor.
81 şehrin ortak sorunu ulaşım. Bir devlet politikası mı belirlenmeli, belediyeler birliği mi soruna çözüm üretmeli bilemem. Hiçbir kurum çözüm sunmasa da sorumlusu en başta belediyedir. Kimse çözmese de belediye çözmeli!
Facebook Yorum
Yorum Yazın